Αειφοβία

«Η οικολογία είναι αποτρεπτική επειδή θέτει υπό ερώτηση το καπιταλιστικό φαντασιακό το οποίο εξουσιάζει τον πλανήτη. Απορρίπτει το κεντρικό του κίνητρο, σύμφωνα με το οποίο η μοίρα μας είναι να αυξάνουμε ασταμάτητα την παραγωγή και την κατανάλωση. Δείχνει τον καταστροφικό αντίκτυπο της καπιταλιστικής λογικής πάνω στο φυσικό περιβάλλον και στη ζωή των ανθρώπινων όντων». Κορνήλιος Καστοριάδης
Η καμήλα ως ογκολογία και η σαρδέλα ως οριζοντιότητα θυμίζουν το καμηλοσάρδελο, την κονσέρβα σαρδέλας που την ανοίγεις με άγαρμπο τρόπο, όπως παραδείγματος χάρη με ένα κοντό σφυρί που σου βρέθηκε.
Όταν έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα στη λογική της επιβολής, δημιουργεί ταυτόχρονα κενά, διάκενα, περιθώρια για παιχνίδι, για ελιγμούς ανάμεσα σε άνισες δυνάμεις και ουτοπικά σημεία αναφοράς: όνειρα, τέχνη, ελεύθερος χρόνος, ρέμβη, πόλεμοι, εξεγέρσεις…
Εκεί εκδηλώνεται αυτό το τι;! που εναντιώνεται στην αφομοίωση. Χίλιοι τρόποι να παίξεις-εμπαίξεις-χαλάσεις το παιχνίδι του άλλου, δηλαδή το χώρο που θεσπίζεται από άλλους, ένα καταναγκαστικό τόπο κανόνων και προαποφάσεων όπου οι άνθρωποι γονατίζουν είτε για να προσευχηθούν είτε να ξυλοδαρθούν. Αυτοί οι τόποι εξουσίας γυαλίζονται με θριαμβευτική τακτική, επιδεξιότητα, μαεστρία αναδημιουργώντας ακατάπαυστα σκιερότητες και διφορούμενα στους λαβυρίνθους τους.
Τα κολλάζ τσιμεντοκοπών του 1990-1992, όπως είναι ο «Τσιμεντένιος Ορίζοντας» φτιαγμένος είκοσι χρόνια πριν, αποτελούν μια δυνατή σχηματική παράσταση ενός ευμήχανου τοπίου όπου με κάτι λίγο, (τσιμέντο), δημιουργείς περισσότερη μνήμη και προβλέπεις περισσότερα αποτελέσματα, (οικολογία και αστυφυγή), σε λιγότερο χρόνο θέασης. Στα τοπία αυτά των τελευταίων ετών σπουδών στην ΑΣΚΤ υπάρχουν κάποιοι σκοτεινοί, αδιαπέραστοι, «πείσμονες» τόποι. Ο τόπος αυτός μοιάζει στην επιφάνειά του με κολλάζ, στοιβάγματα ετερογενών στρωμάτων, όπου το καθένα παραπέμπει ασύμμετρα σε έναν διαφορετικό τρόπο εδαφικής ενότητας αλλά όχι ολότητας, κοινωνικοοικονομικής κατανομής, πολιτικών, πολιτιστικών συγκρούσεων και ταυτοποιητικού εκσυμβολισμού.
Αειφοβία όπως αειφορία…

Χάρης Κοντοσφύρης
Ομόνοια, 28/07/2011

...
Πνευματικό κέντρο Δήμου Πρέβεζας
Β. Μπάλκου – πρώην Λαϊκή Αγορά ,Πρέβεζα

KAIRAMEL
6.08.2011 – 12.08.2011
Εγκαίνια Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Συμμετέχουν:
Jánosi Ágni . Άννα Πεπόνη . Αντιγόνη Τσόλη . Αντρέας Φατούρος .
Άρτεμις Αναγνωστάκη. Αχιλλέας Ζάζος. Hhérma. Δημήτρης Οικονόμου .
Λία Τερματζίδου . Μάγδα Χριστοπούλου.Μαντώ Ματσάγκα. Μαριόλλα Σοφιανίδη. Νίκος Πασαλιμανιώτης. Παναγιώτης Γαλάνης . Παναγιώτης Παππάς . Σπύρος Γρηγοράτος. Χάρης Κοντοσφύρης. Χριστίνα Ντούτλερ Στρίγγαρη.Χρυσούλα Δερβένη.

Επιπλέον στη διάδραση θα συμμετέχουν:
Ελένη Μπουντουρέλη, Διόνα Λεοτσινίδη, Κωνσταντίνος Καίσαρης, Στέλλα Φιλιού

Κείμενα έγραψαν:
Ελένη Μπουντουρέλη, Διόνα Λεοτσινίδη, Νίκος Ψόχιος, Χάρης Κοντοσφύρης.

Την δημιουργία του ιστιοχώρου ανέλαβε:
Νίκος Λιάσκος

Σε έκφραση καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας, φοιτητές και μη,οι οποίοι σχετίζονται με την τέχνη, συναντιούνται για να παρουσιάσουν τα έργα τους με θέμα την καμήλα. Η καμήλα φέρει συμβολισμούς που λείπουν από τη σύγχρονη δυτική κοινωνία, ομοίως και από την τοπική κοινωνία. Στην πόλη της Πρέβεζας αυτό σχετίζεται με την ‘εκδίωξη’ της ανατολής κατά την ναυμαχία του Ακτίου και την εγκατάσταση ενός δυτικού κόσμου με την δημιουργία της Νικόπολης. Επίσης ,κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα κατασκευάζεται ένα ομαδικό γλυπτό καμήλας, μέσα από μια συμμετοχική διαδικασία,το οποίο θα τοποθετηθεί στην κεντρική πλατεία της πόλης (πλατεία Ανδρούτσου). Στόχος αυτής της διάδρασης είναι η αλληλεπίδραση δημιουργίας και δημόσιου χώρου (και των ανθρώπων που αυτός συνεπάγεται),τα οποία συνθέτουν το κοινωνικό γλυπτό,με απώτερο σκοπό να μείνει στην πόλη και μετά το τέλος της έκθεσης. Θα είναι η κίνηση επιστροφής της καμήλας σε ένα περιβάλλον που έχει καιρό να βρεθεί και πλέον αποζητά.
Ώρες λειτουργίας: 11.00-13.00 και 18.00-23.00 καθημερινά

...
http://www.hherma.com/