Αντώνης Σμυρνιός: AΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ …….. της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν

Αντώνης Σμυρνιός: AΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ……..


της Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν
Δρ. Ιστορικού της Τέχνης - Τεχνοκριτικού

Απόλυτα προσωπική, η εικαστική γραφή του Αντώνη Σμυρνιού υποβάλλει μεσ’ από τη θεατή εικόνα την αίσθηση από μιαν άφαντη αλλά υπαρκτή ποίηση. Σε ένα ευρηματικό μεταίχμιο ανάμεσα στη ρεαλιστική απόδοση και στην ημι-παραστατικότητα, η δυναμική της γραφής του καλλιτέχνη υποβάλλει ανεξάντλητους οπτικούς και νοητικούς συνειρμούς, ακόμη και στον λιγότερο εξοικειωμένο με την τέχνη, θεατή.
Πυρήνας και συνάμα κινητήρια δύναμη για την υποβολή μιας ολάκερης ατμόσφαιρας, η κάθε σύνθεση μαγνητίζει όχι μοναχά το βλέμμα αλλά και τον ψυχισμό μας, προκαλώντας ανθεκτικές στον χρόνο μνήμες και εντυπώσεις. Προικισμένο με μια διττή, πάντοτε, συμβολική το κάθε έργο του καλλιτέχνη ερεθίζει, αυτοδύναμα τη φαντασία μας, να διανύσει παράλληλα: τις δικές της τροχιές, να ενεργοποιήσει τα ψυχικά και οπτικά της αποθέματα σε σημείο, μάλιστα, ώστε στην, εκάστοτε, ερμηνεία ενός έργου, ο θεατής –που σε καμία περίπτωση δεν είναι αποστασιοποιημένος- να νιώθει συνεργός.
Πρωταγωνίστρια σε ίση μοίρα με τα εκάστοτε επικρατέστερα χρώματα η οπτική γωνία με την οποία δεν βλέπει –απλά- αλλά νιώθει και βιώνει το κύριο ερέθισμά του, ο ζωγράφος, ενεργοποιεί πολλές και συνάμα ουσιαστικές αναγνώσεις ενός και του αυτού έργου.
Και αυτό, ώστε, κάθε φορά, να υπερτερεί και από μια διαφορετική γενική εντύπωση και εικόνα. Γνώρισμα που τεκμηριώνοντας πολυσχιδώς την εξαιρετική κινητικότητα της σύνθεσης, χάρη σε έναν ουσιαστικά εμπεδωμένο ρυθμό, την εγκαθιστά σε ένα πάντοτε ευρηματικό μεταίχμιο ανάμεσα σε μιαν ιδεατή πραγματικότητα και σε μιαν ιδιότυπα βιωμένη από τον καλλιτέχνη αφαίρεση.
Πράγματι, εδώ, η κάθε αναγνωρίσιμη εικόνα –είτε συνολικά θεωρημένη είτε αποσπασματικά- εγκαλώντας σε μια, ποιητική αδεία, ανάγνωση πολλαπλασιάζει δημιουργικά τις ενδεχόμενες ερμηνείες. Αποτέλεσμα αυτής, ακριβώς, της προσέγγισης είναι η κάθε αναγνωρίσιμη μορφή να λειτουργεί χαρισματικά σαν πομπός και δέκτης πολλών και ουσιαστικών μηνυμάτων, συγχρόνως δε, να μεταλλάσσεται με τον πιο ποιητικό τρόπο σε, μεταφυσική σε πνοή, παρουσία. ΄Η καλύτερα, σε παρουσία στην οποία καθώς εμπεριέχεται η πεμπτουσία της όποιας μορφής σε προϊδεάζει, κάθε φορά, στο να <οραματισθείς> και από μια διαφορετική <πτυχή και εκδοχή > της.
Και πράγματι, ο προικισμένος καλλιτέχνης ανταποκρίνεται με περισσή επάρκεια στον Πλατωνικό ορισμό για την Τέχνη καθώς, τα έργα του εμπεριέχουν μιαν Ιδέα και δεν αποτελούν μια μίμηση.
Σε ένα ευρηματικό, πάντοτε, μεταίχμιο ανάμεσα στο πραγματικό και στο ιδεατό, ο Σμυρνιός εξαϋλώνει ιδιωματικά την κάθε μορφή καθώς την <εμβαπτίζει> στη γενικότερη αύρα που την διακατέχει. Προσέγγιση που υποβάλλει, όσο γίνεται πιο ποιητικά, τον θεατή καθώς τον εξοικειώνει με τον πυρήνα της υπόστασή της και τις κοσμογονικές , σε υφή, συντεταγμένες της.
Κωφεύοντας στις όποιες σειρήνες των περαστικών και εφήμερων συρμών, ο Αντώνης Σμυρνιός έχει χαράξει με <ίδιες δυνάμεις> μιαν αυτοδύναμη και ολότελα προσωπική γραφή.
Γραφή, διττά δημιουργική αφού εδώ η όποια εικόνα περιβάλλεται μιαν ανείπωτη ποίηση.-