Tο έργο φέρει τον τίτλο “ελπίς” και η θεματική που διερευνήθηκε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον κλάδο της ψυχικής υγείας. Σε μια προσπάθεια σύνδεσης των τεχνών, το βίντεο θα αποτελέσει ένα μέσο ανάδειξης διαφορετικών εκφάνσεων της καλλιτεχνικής έκφρασης, όχι τόσο ως ενιαίο σύνολο αλλά ως ένα ομαδικό και αλληλοσυγκρουόμενο δέσιμο.
Η προβολή περιλαμβάνει μια αλληλουχία από φωτογραφίες ζωγραφικών μη παραστατικών κυρίως έργων σε συνδυασμό με επεξεργασμένες φωτογραφίες τόπων και αντικειμένων. Τα πρόσωπα, το άμεσα ανθρώπινο μορφικό στοιχείο δηλαδή, εκλείπουν. Η σκηνοθετική επιμέλεια των εναλλαγών εικόνας προέρχονται από μοτίβα που εμφανίζονται όταν περνάμε σε κατάσταση αποσύνδεσης και ξεκούρασης. Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου οι εικόνες παρουσιάζονται μέσα από το σκοτάδι και όσο προχωράμε προχωράμε προς το τέλος οι τόνοι ανεβαίνουν. Ο τρόπος αυτός θυμίζει την τακτική του Ρόθκο αν και θα είναι δύσκολο να ταυτιστούν οι καταστάσεις αυτές διότι παρεμβάλλεται το στοιχείο της αλληλουχίας και του ψηφιακού.
Η μουσική συνοδεύει τα έργα και αφήνει ένα πιο έντονο χρώμα, ενώ παράλληλα προσδίδει χώρο και κατεύθυνση σε αυτόν. Τα έργα σε περίσταση εικαστικής έκθεσης θα ήταν ανοιχτά προς το κοινό για να τα επεξεργαστεί όπως εκείνο ήθελε, αλλά νοηματικά και χρονοταξικά, τώρα αποκτούν ένα αφηγηματικό πλαίσιο. Οι μουσικές αυτές συνθέσεις εξελίχθηκαν σε διάστημα τριών ετών.
Το κείμενο είναι μια εξέλιξη του ποιητικού λόγου, μέσα από τη χρήση γνωσιακής θεραπείας και της αρθρογραφίας (πρακτική άσκηση 2014). Σε αυτό περιέχεται όλο το αποτέλεσμα της θεωρητικής έρευνας. Μελετήθηκαν πολλές ψυχικές διαταραχές με το εξής μοτίβο. Αρχικά μια γενική εικόνα ορισμών της εκάστοτε έννοιας, που προφανώς συνέταξαν επιστήμονες ψυχικής υγείας. Στη συνέχεια κείμενα και βίντεο ατόμων που πάσχουν από τις διαταραχές αυτές, καθώς και μαρτυρίες συγγενών ή φίλων. Στο κομμάτι της ψυχολογίας βλέπουμε τη συμπτωματολογία και έπειτα περνάμε σε μια σειρά προτεινόμενων ψυχοθεραπευτικών μοντέλων, που μπορούν να λειτουργήσουν ευνοϊκά ανάλογα με την περίπτωση. Στο κομμάτι της ψυχιατρικής έχουμε επίσης μια ενδεχόμενη βοήθεια στη θεραπεία, μέσω φαρμακευτικής όμως αγωγής. Επίσης ήταν πολύ σημαντικό η νευρολογική ανάλυση του προβλήματος και με αυτή κλείνει ο κύκλος της έρευνας.
Η σχέση μελέτης και έκφρασης είναι παράλληλη και υποβοηθούν η μία την άλλη. Τα έργα των φοιτητικών ετών στην Καλών Τεχνών Φλώρινας, παρουσιάζουν την εσωτερική πάλη, ανάμεσα σε αντίρροπες δυνάμεις- σημεία, που όμως όλα μαζί συνθέτουν μια εικόνα που αδυνατεί να αποκαλύψει με ένα ξεκάθαρο τρόπο τη μορφή της προσωπικότητας που τα συνέθεσε. Ο επίλογος γίνεται ασαφής ως προς την αναφορά του στο γυναικείο φύλο ως θεμιτό και αθέμιτο από δύο διαφορετικές προσεγγίσεις, μέσα από τον μοναδικό φανερά κρυμμένο χαρακτήρα. Ο ήχος ταξιδεύει και οδηγεί στη συνέχεια της αναζήτησης του θεατή και της εσωτερίκευσης του κινούμενου χάους.
soundtrack
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου